Week 9: Chitwan - Reisverslag uit Kathmandu, Nepal van Joyce Hattem - WaarBenJij.nu Week 9: Chitwan - Reisverslag uit Kathmandu, Nepal van Joyce Hattem - WaarBenJij.nu

Week 9: Chitwan

Door: Joyce van Hattem

Blijf op de hoogte en volg Joyce

20 April 2017 | Nepal, Kathmandu

Op maandag moest ik vroeg op, om 4.45 uur ging de wekker. Om 5.15 uur zijn we de deur uitgegaan en rond 5.50 uur zaten we in de bus richting Chitwan.
Het was een hele comfortabele bus, geen eindeloze beenruimte, maar de stoelen waren goed.
Ik zat naast Megan en we konden gezellig praten en elkaar beter leren kennen. We reden Kathmandu uit en de bergen in. Het was een prachtig uitzicht met de opkomende zon. Ik heb heel wat foto’s gemaakt, maar het liefst wilde ik van elke meter een foto maken.

Op een gegeven moment waren Megan en ik beide te moe om nog te praten en Megan was in slaap gevallen. Ik kan helaas niet slapen in een bus en al helemaal niet een die over zo een slechte wegen rijdt, dus ik heb gewoon mijn ogen dicht gedaan en dat hielp voor mij ook wel.

We hadden een korte stop, maar ik ben blijven zitten, anders zou ik niet meer willen gaan zitten. Gister had ik in Thamel bij een bakkerij een chocolade muffin, een appelrol en een chocolade croissant gekocht voor het ontbijt en voor in de bus te eten.

Na de stop hebben Megan en ik weer lekker veel gekletst en ik was echt blij dat ik iemand had om mee te praten tijdens de rit. De busrit zou ongeveer 7 uur duren dus dan is het wel fijn om met iemand te kunnen praten.

We hebben weer een heel stuk gereden voordat we stopten voor de lunch. Ik heb geen eten gekocht, omdat ik nog de chocolade croissant had en ook nog geen honger. Ik moest eigenlijk ook naar de WC maar toen zag ik het gat in de grond en ben omgedraaid, dat zou het niet worden, ik wilde wel wachten tot ik in het hotel was.

Na de lunchstop was het voornamelijk plat landschap. We waren weer moe en Megan heeft weer geslapen en ik deed maar weer mijn ogen dicht, Ik kan niet snappen dat Megan heeft kunnen slapen in de bus. De wegen waren echt heel slecht en je werd heel erg door elkaar geschud, maar ze sliep gewoon verder.

Eindelijk kwamen we aan in Chitwan en pakten we de truck naar het hotel. Ik had nog geen kamer geboekt en kon dat gewoon in het hotel regelen.
Toen ik in de kamer kwam ben ik gaan douchen, lekker fris na 7 uur in de bus gezeten te hebben.
Daarna ben ik naar Megan gegaan en samen zijn we naar de rivier gegaan. Ik moest even wennen aan de rust in Chitwan, bijna geen verkeer en weinig mensen, heerlijk.
Toen we bij de rivier aankwamen waren er al kinderen in het spelen, ze wilde dat we kwamen zwemmen, maar dat wilde we niet. Dus we gingen alleen in het water lopen, het was ondiep dus je kon er makkelijk in lopen met een korte broek.

Na even afgekoeld te hebben zijn we weer gaan zitten in de schaduw, maar het was echt ontzettend warm! Megan zei dat ze wel graag in de rivier zou willen zwemmen, maar het niet prettig vond om dat in een bikini te doen, omdat de mensen dat hier waarschijnlijk niet gewend zijn. Dus ik zei dat ze wel met haar kleding in het water kon gaan en dit vond ze ook een goed idee, maar niet alleen… ze heeft mij over kunnen halen om met kleding en al het water in te gaan. En het was heel erg lekker! We hebben met de kinderen gespeeld en ik wilde mijn haar niet nat maken, omdat ik ze dag ervoor gewassen had, maar schijnbaar waren de kinderen het daar niet mee eens en ze begonnen mijn haar nat te maken.

Toen we uit het water stapte plakte de kleding helemaal, geweldig. We zijn terug gelopen naar het hotel en we zijn beide gaan douchen en ik heb mijn haar maar weer gewassen.
Het nadeel was dat ik niet zoveel kleding mee had genomen, dus ik heb een aantal keer hetzelfde aan moeten doen (ugh, met al dat zweten).

Rond 17 uur ben ik naar Megan gegaan, we zouden even naar de winkelstraat gaan. Voordat we gingen heb ik nog even een jungle walk en een kanotocht voor de dinsdag geboekt.

Op dinsdag moest ik weer vroeg op, maar niet zo vroeg als maandag. Ik hoefde nu pas om 6 uur op te staan. Het ontbijt was om 6.30 uur en de wandeling zou om 7 uur beginnen. Voordat ik was vertrokken was het programma al drie keer veranderd. Toen ik het boekte was het: eerst jungle walk en in de middag kanotocht. Toen ik terugkwam van het avondeten was het: eerst kanotocht en ‘s middags jungle walk. En na mijn ontbijt werd mij verteld: eerst jungle walk en om 16 uur kanotocht. Hier was ik wel blij mee, want ik wilde liever niet op het heetst van de dag een wandeling maken.
Natuurlijk heeft niemand er een probleem mee dat het programma zo vaak veranderd wordt, want het is Nepal en in Nepal kan dat gewoon.


Maar ondanks dat het 7 uur ‘s ochtends was, was het ontzettend warm! Ik zweette me kapot! (en ik snap best dat mensen dat soort informatie niet willen weten, maar ik schrijf over mijn ervaringen en dit was zeker een ervaring die er ook bij hoort). Ik drupte gewoon, bah.

Ik heb drie verschillende soorten herten gezien, een wilde uil (sorry Carlien ik heb geen foto, er was te veel tegenlicht), een slapende neushoorn en ook toen die wakker was en veel verschillende vogels.

De natuur was echt prachtig. De gids was echt goed, tijdens het lopen spotte hij gewoon een hert of de uil en wij moesten dan echt zoeken naar het dier.

Ik vond de wandeling echt prachtig, maar twee en een half uur was echt genoeg. Ik was best blij toen de gids zei dat de wandeling was afgelopen.
Het was het zeker waard, maar toch wel behoorlijk wat pijn gehad, vooral mijn heupen, rug, nek en schouders. Ik ben ontzettend blij dat ik het toch heb kunnen doen ook al moest ik weer over mijn grenzen heen, maar dit was het zeker waard.

Terug op de kamer ventilator aangezet en op het bed gaan liggen. Toen wilde ik gaan douchen, maar het water hield ermee op. Gelukkig een beetje kunnen afspoelen, ik zou dan wel na de kanotocht echt gaan douchen.

In de tussentijd heb ik niks gedaan behalve even gaan lunchen en toen ben ik dit gaan schrijven, een busticket geboekt en gewacht.

De kanotocht zou om 16.00 uur beginnen, maar het zou Nepal niet zijn als er weer een verandering in zou komen. Rond kwart over drie werd er op mijn deur geklopt, het was de man die de boekingen regelde, de kanotocht zou om 15.30 zijn i.p.v. vier uur. Ik heb mij toen snel klaar gemaakt.
De toch zou met de kinderen van zijn oom en hem zijn. Het was echt heel rustgevend, heerlijk. Het was ook niet zo warm en we waren veel in de schaduw.
Wederom veel vogels gezien en een aantal herten aan de waterkant.

En ik had geluk, want ik heb ook een krokodil gezien! Aan het begin van de tocht vertelde de man dat we waarschijnlijk geen krokodillen zouden zien, omdat het te warm was en ze veel onder water bleven nu, maar aan het einde van de tocht lag er een op het land. De man zei dat het een kleintje was, maar dat maakte mij niet uit. Ik heb een aantal foto’s kunnen maken voordat de krokodil het water in ging.

We moesten nog terug lopen naar het hotel, want de kano kon niet verder, want het werd te ondiep. En natuurlijk zweette ik mij weer kapot.

In het hotel aangekomen hoopte ik op een echte douche. En die had ik gelukkig, het water stopte niet.

Voor het avondeten ben ik naar het restaurant van het hotel gegaan, want ik wilde pannenkoeken, maar schijnbaar doen ze dat niet in de avond en ik kreeg rijst, met groente, een paar frieten en kip. Helaas was het kip met botjes dus ik heb mijn best gedaan om het ervan af te krijgen met mes en vork. Ook al ben ik in een ander land, dat gaat mij nog echt te ver. Toen ik het maar had opgegeven met de kip, had ik nog steeds honger. Later op de avond ben ik naar het winkeltje tegenover het hotel gegaan om wat snacks te kopen ook voor de terugreis.
Megan was ook gekomen tijdens het eten en toen ik terugkwam van het winkeltje waren ook de andere vrijwilligers er. Het was een gezellige avond.

Ik ben op tijd naar bed gegaan, omdat ik weer om 5.45 uur op moest staan.
Om 6.30 uur was het ontbijt op woensdag en om 7.15 uur zouden we naar de bus gebracht worden die om 7.30 uur zou vertrekken.

Ik heb afscheid genomen van Megan, alweer iemand om afscheid van te moeten nemen, ik zou haar niet meer zien, want ze zal komend weekend in het vrijwilligershuis zijn, maar dan ben ik bij mijn project en als ik vertrek dan is zij haar trekking aan het doen.

De bus had wifi! En meer beenruimte dan de bus van de heenreis! Er zat nog niemand naast mij toen we vertrokken, maar onderweg stapten er verschillende mensen in en toen kwam een vrouw naast mij zitten. Heel toevallig heeft zij drie maanden in Nederland gewoond, in Maastricht en haar man heeft twee jaar in Nederland gewoond.

De weg was echt heel erg slecht op een gegeven moment en ik moest aan mijn broer, Kevin, denken. Als hij ooit zegt ik wil naar Nepal, dan zou ik hem dit zeker afraden. Ik vind het een heel leuk land, maar Kevin houdt van comfortabele en luxe reizen. Daar is Nepal zeker niet het geschikte land voor. Je hebt niet altijd warm water, soms gaat het water uit, de stroom gaat op bepaalde tijden uit, de wifi is niet geweldig, de wegen zijn slecht (ook in Kathmandu), het is stoffig en ik denk zelfs in een luxe hotel dat je dit allemaal niet kunt vermijden. Dus Kevin bij deze, niet naar Nepal gaan. Misschien over 30 jaar als het wat beter gaat met het land, maar nu zeker niet.

Er was veel regen onderweg en ik hoopte dat er geen landverschuiving zou plaatsvinden, want dan zou het nog heel lang duren voordat ik terug zou zijn.

Onderweg heb ik veel muziek geluisterd en wat gerust, helaas niet geslapen, maar dat ik ook eigenlijk niet verwacht.

Rond 16.00 reden we Kathmandu in, maar er was veel verkeer dus ik kwam niet aan tot 17.00 uur. Toch vind ik het een hele goede tijd, ongeveer tien uur onderweg geweest.

Bij het huis aangekomen stond ik voor de deur en niemand maakte open… Uiteindelijk kwam de zoon van Salve, die had mij waarschijnlijk horen kloppen.
Salve heeft nog avondeten voor mij gemaakt en daarna ben ik gaan douchen. Toen zag ik de muggenbulten pas. Ik wist dat ik er een paar had, maar ik heb er ongeveer 28 geteld. Bijna allemaal op mijn onderbenen en een paar op mijn armen. Ik had muggenspray bij me, maar ik had niet gedacht dat ik zou blijven zitten na het avondeten en ik had ook nog een korte broek aan. Dus les geleerd, ga je naar buiten rond die tijd in een gebied waar je weet dat muggen zijn, altijd muggenspray op.

Dit was mijn reis naar Chitwan. Op donderdag ga ik beginnen bij mijn volgende project. Er zal nog een blog online komen dit weekend over het project.

Bedankt voor het lezen en tot dit weekend.

  • 20 April 2017 - 08:44

    Ellie Stalmans:

    Nou Joyce dat was me toch een trip van jewelste he. Vermoeiend maar zeker de moeite waard en dan die fotos erbij hartstikke mooi ik heb echt met volle teugen genoten van je reisverslag weer.

    Nog veel plezier en benieuwd naar je volgende verslag.
    Groetjes uit Terwinselen

  • 20 April 2017 - 17:19

    Jos:

    Hoi Lief.

    Ja wauw. Heerlijk om te lezen. De foto's waren zeker indrukwekkend.
    Kan niet genoeg zeggen dat ik trots ben op je. Enjoy it


  • 20 April 2017 - 19:49

    Mama :

    Hoihoi weer een reisje om nooit te vergeten. Ik had wel van te voren gedacht dat je over je grenzen zou gaan maar als je daar bent moet je er ook alles uithalen en dat zal het beslist waard geweest zijn. Prachtige foto s van de natuur daar. Zo en nu op naar je laatste project in Nepal en dan volgende week zaterdag naar Bali waar jullie lekker vakantie gaan houden. Maar eerst volgende week weer een afscheid , nu van Julian die terug naar huis gaat. Geniet van je nog anderhalve week in Nepal.

    Groetjes Mama

  • 20 April 2017 - 21:59

    Anita Hanssen:

    Heel veel succes en heel veel plezier met je volgend project ik wens her je dikke knuffel en geniet er vooral van en ik zou zeggen ik verheug me op het lezen van je bloc xxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Joyce

Ik ben Joyce en ik ga hier vertellen over mijn reis en vrijwilligerswerk in Azië. De reden voor een blog is om de mensen thuis op de hoogte te houden en hun mee te nemen in mijn reis, maar ook zodat ik dit zelf kan terug lezen als ik terug ben het allemaal opnieuw beleven.

Actief sinds 26 Jan. 2017
Verslag gelezen: 276
Totaal aantal bezoekers 11149

Voorgaande reizen:

18 Februari 2017 - 09 Juli 2017

My Asian Adventure - Thaipali

Landen bezocht: