Week 12: de laatste week - Reisverslag uit Denpasar, Indonesië van Joyce Hattem - WaarBenJij.nu Week 12: de laatste week - Reisverslag uit Denpasar, Indonesië van Joyce Hattem - WaarBenJij.nu

Week 12: de laatste week

Door: Joyce van Hattem

Blijf op de hoogte en volg Joyce

13 Mei 2017 | Indonesië, Denpasar

De laatste week is begonnen, ja, opzich nu wel zin om naar huis te gaan vooral de momenten dat ik niks aan het doen ben. Nog steeds geen heimwee, maar zij om iedereen weer te zien en om de hondjes te knuffelen. Och dat gaat wat worden als ik thuis kom, denk dat ik maar oordopjes on doe. Oke nu stoppen met over de hondjes praten anders moet ik huilen, hahaha.

Zondag was een rustdag en heb ik serieus niks uitgevoerd en alleen naar buiten geweest om te gaan eten en een lekker ijs gekocht in de avond en nog wat op het balkon gezeten.

Op maandag zou ik naar Ubud gaan en daar ook een nacht blijven.
Omdat ik pas om 14.00 uur zou kunnen inchecken in het hostel ben ik eerst naar Goa Gajah gegaan, the Elephant cave. Het was echt prachtig om te zien! Ik heb rustig rondgelopen en alles op me in laten werken en natuurlijk ook veel foto’s gemaakt. Ik had er ook boor kunnen kiezen dat iemand mee zou lopen en er de plaats zou vertellen, maar ik wilde hier niet voor betalen, echte Nederlander, en ik wilde op mijn eigen tempo de plaats zien en rustig foto’s kunnen maken. Omdat ik niet alle informatie hierin wil zetten doe ik het daarom met een link van Wikipedia: https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Goa_Gajah
Het was allemaal heel indrukwekkend om te zien. Ik weet verder niet goed hoe ik het moet beschrijven.

Toen ben ik naar het hostel gelopen en onderweg nog gestopt om wat te eten, het menu was alleen in het Indonesisch dus ik ging maar voor een nasi goreng en een sprite, kan niet mis gaan en ging ook niet mis.

Eindelijk bij het hostel aangekomen en onderweg wel 20.000 keer gevraagd of ik een taxi moest. Ik checkte in en kreeg een bed aangewezen, want ik zou in een hostel blijven, want dat was maar 3 euro i.p.v. 50-70 euro voor een kamer en voor een nacht vind ik het prima.
Ik heb spullen in mijn locker gedaan en heb een taxi geregeld om naar het Butterly park te gaan. Met de chauffeur onderhandeld over hoeveel het zou gaan kosten als hij zou wachten en bij de volgende bestemming ook weer zou wachten.

Op internet had ik gelezen dat het park niet heel groot zou zijn, maar ik had geen idee wat ik ervan moest verwachten. De entree was 100.000 RP. (€6,86) en dat was best veel achteraf gezien voor Bali, thuis is dat een normale prijs. Je kreeg een welkomstdrankje en korting op een souvenir en op drinken in het restaurant. Het was heel fijn ingedeeld met een prettig pad. Soms ging er sproeiers aan en dan moest ik even mijn telefoon beschermen. De vlinders bleven heel mooi zitten voor de foto’s, super fijn! Ook kon je best wel dicht bij komen met de camera. En wat waren sommige groot zeg, zo een grote vlinders zie je thuis niet. En er was een fel groene vlinder die ik graag op de foto wilde, maar elke keer als ik een zag vloog die weg, maar voordat ik ging toch nog snel een foto kunnen maken.
Er was ook een klein gebouwtje waar de poppen van de vlinders hangen ook hebben ze hier poppen van motten. Er waren een paar motten uit en wat waren ze groot! En mooi! Thuis heb je alleen de kleine irritante bruine motjes, tenminste die wat ik weet. Maar deze waren heel groot en mooi gekleurd. Er heeft ook een vlinder over mijn hand gelopen en dat kriebelde echt heel erg.
Ik ben nog even in de souvenir winkel gaan kijken, maar ik wilde toch niks kopen. Hier raakte ik aan de praat met een vrouw uit Amerika. Heel leuk om even met haar gepraat te hebben. Ze blijft drie weken in Bali en ze was met familie.

Met de taxi ging ik naar de Tegenungan waterfall, die niet zover van het Butterly park af lag. Van de vrouw in de souvenir winkel had ik gehoord dat de trappen richting de waterval best wel stijl zijn dus ik was eens benieuwd. En ja hoor. Ze waren echt hoog, ik wist al dat dit geweldig zou gaan zijn voor mijn knieën, enkels en heupen, maar ik wilde die waterval zien.
En het was het waard om naar beneden te gaan, het was echt mooi om het van dichtbij te zien en te horen, want gewoon het geluid dat ervan afkomt, geweldig.
En ja toen moest ik weer naar boven. Dit viel wel zwaar hoor en eenmaal boven mijzelf op twee bolletjes ijs getrakteerd om af te koelen.

En weer met de taxi onderweg nu naar het laatste punt, Monkey forest, want van daar uit zou ik terug lopen. Voordat je binnen bent word je al begroet door apen hier en daar. En eenmaal binnen. Ja ook weer moeilijk te omschrijven, het was zo mooi en rustig en ja, geen woorden voor. Ik heb echt mijn ogen uitgekeken. Als iemand die dit leest naar Bali gaat, ga zeker naar Monkey Forest.

Nadat ik volgens mij alles had gezien ben ik begonnen met terug lopen, maar al snel een winkel ingegaan, want ze hadden kaartjes, die was ik helemaal vergeten te kopen voor thuis. Ik had besloten om ze wel gewoon te kopen en te schrijven en dan mee brengen, want dat zou sneller gaan dan nog opsturen. Ook hadden ze heel veel bandjes en die moest ik ook nog hebben. En het was een hele moeilijke keuze hoor. Uiteindelijk toch maar de knoop door gehakt en een gekozen.

Onderweg kwam ik een leuk restaurant tegen waar je onder andere taco’s kon krijgen en ik had eens even geen zin in Aziatisch eten. Hier had ik een heerlijk gemixed fruitsapje en quessedias. Hierna weer verder gaan lopen en toen ik in de winkel tegenover het hostel opzoek was voor wat te snacken kwam ik me toch niet een andere variatie van oreo tegen! Het is een paarse en zou naar blueberry ice cream smaken, die moest ik natuurlijk hebben om te proberen en een icetea gekocht.

In het hostel kon ik niet wachten op een douche. Wat voelde ik mij vies zeg na al dat lopen in deze vochtige hitte. En toen had ik iets wat ik nu al een week niet meer heb gehad, een koude douche. Opzich nog best lekker, omdat ik het zo warm had, maar mijn voorkeur ging toch uit naar tenminste een lauwe douche. Dat moet dan maar wachten tot ik weer in het hotel ben.

Na mijn heerlijke douche, dit is niet geheel sarcastisch, ik was super blij met de douche, ben ik de vele foto’s die ik gemaakt had naar mijn eigen mail gaan sturen zodat ze ergens opgeslagen zijn en ik ze ook zou kunnen verwijderen als ik geen plaats meer op mijn telefoon zou hebben. Ook ben ik de blog gaan schrijven, want mijn laptop doet heg dus niet en het lijkt veel meer werk om het met mijn telefoon te doen.

En ik ben erachter gekomen dat ik het niet erg vind om voor een nacht in een hostel te blijven, maar niet langer. Gewoon het ding dat je met zoveel mensen, er kunnen op deze kamer acht mensen slapen, bent en niet echt je eigen plek hebt. Er zijn wel gordijntjes voor de bedden, maar dat is het dan ook.

En langzaam aan begint de pijn in mij knieën te komen, dit had ik natuurlijk wel kunnen verwachten. Ik hoop dat ik er niet de hele nacht van wakker lig en dat ze morgen nog even doorzetten en dan een dag rust.

Oké, het deed echt ontzettend veel pijn voordat ik ging slapen, maar gelukkig de hele nacht door kunnen slapen en ’s morgens had ik geen pijn meer, yes!

Mijn ontbijt was drie sneeën toast met jam, een fruit mix met banaan, papaja, ananas en druiven en ern kop thee.
Na het ontbijt mijn spullen ingepakt en mijn taxi besteld. En ik was op weg naar het Bali Bird Park.

De entree was best veel voor Bali, maar wilde het toch echt zien.
Bij binnenkomst al meteen twee papegaaien in de boom, een blauwe ara en een kakatoe. Een stukje verderop was een nursery waar een aantal baby vogels waren ook hing er een bord op buiten wanneer de vogels geboren zijn en welk soort ze zijn. Er waren zeker een stuk of 15 namen op het bord.

Een stukje verder kon je op de foto gaan met papegaaien ik heb dit niet gedaan. Maar er zat ook een edelpapegaai, dit is hetzelfde soort als mij eigen papegaai, Ichiro. Ik miste hem toen wel opeens heel erg hoor toen ik die zag zitten. Ook was er een grijze roodstaart, mijn moeders papegaai is er zo een. Maar er was een heel groot verschil tussen deze en Frits onze eigen. Deze had veren! Frits plukt zichzelf nadat hij eens is weg gevlogen toen hij klein was. Ik ben snel weer verder gelopen, want miste onze vogeltjes wel heel erg op dat moment.

Er waren veel verschillende soorten en ze hadden ook twee gebouwen waar je dan naar binnen kan en waar de vogels los zijn. Als je zoiets binnen stapt in Nederland ga je meteen kapot van de warmte, omdat ze het op een tropische temperatuur houden, maar hier was er geen verschil met binnen en buiten :)
In een van de gebouwen was er ook een loopbrug zodat je alles van bovenaf kon bekijken.

Het hele park zag er echt goed uit en het was ook fijn om er te lopen. Ook hadden de een komodovaraan, dit is de grootste hagedis ter wereld en komt in het wild alleen voor op een eiland in Indonesië.

Ik ben wat gaan eten in het restaurant van het park en net toen ik klaar was begon een show in het restaurant met een neushoornvogel, een zwarte kakatoe, een rode ara en een blauwe ara. De laatste kon een leuk kunstje namelijk op de rug liggen. Papegaaien vinden dit normaal niet prettig, maar ze bleef mooi liggen. Mensen konden toen ook op de foto en toen ik zag dat de fotografe ook foto’s maakte met de telefoon van mensen ben ik ook gegaan nadat ik mijn rekening had betaald. De ara op de rug in mijn handen en de kakatoe op mijn schouder, kon ook op mijn hoofd maar liever niet.

Ik bestelde mijn taxi weer en ging weer terug naar het hotel. Hier heb ik mijn spullen uitgepakt en even gerust. Ook ben ik nog even naar het winkelcentrum gegaan dat ik had gezien vanuit de taxi toen ik hier vertrok.
Daarna naar het strand gegaan, was al een paar dagen niet meer geweest. En ik was optijd oor de zonsondergang, ook deze was weer heel mooi. Ik had gelukkig een plaatsje gevonden zodat er niemand voor mij zou staan, want het was behoorlijk druk op het strand.

Ik had niet echt zin om naar het gebruikelijke restaurant te gaan, want ik had geen zin om er heen te lopen en toen ik bij het hotel kwam maar besloten om daar te eten, lekker dichtbij en ze hadden ook smoothies voor een goede prijs.

Op woensdag heb ik lekker aan het zwembad gelegen en gezwommen. En in de avond ben ik souvenirs gaan kopen. Ik was in de avond gegaan, omdat het dan iets minder warm is en je minder zweet. Ik was goed geslaagd en heb zover alles, nog twee kleine dingen en dan heb ik alles weer bij elkaar. Toch lastig hoor al die souvenirs steeds uitzoeken en hopen dat iedereen het leuk vind wat je mee brengt. Maar ik denk dat het mij wel elke keer is gelukt.

Donderdag wilde ik eigenlijk gaan snorkelen, maar mijn oren zitten nog erg dicht van het ziek zijn. De buis van Eustagius is verstopt of zoiets en daardoor kan de druk in en buiten mijn oor niet goed geregeld worden. Snorkelen zou misschien niet een goed idee zijn zeker als ik per ongeluk te diep zou gaan en ik wil geen problemen veroorzaken voor het vliegen, want ook dan kan druk niet goed geregeld worden.

Dus werd het nog een lekker relax dagje waar ik ook echt geen problemen mee heb hoor, lekker na die tien weken.
Ik was weer naar het zwembad gegaan, maar niet voordat ik geluncht had. Ik had een tuna sandwich en met als toetje (want daarom had ik niet te veel voor de lunch gepakt) gefrituurde banaantjes met vanille ijs. En het was super lekker!
Daarna eerst gaan afkoelen in het zwembad en toen lekker in de zon gaan liggen.

In de avond weer naar het restaurant gegaan war ik regelmatig heen ga en weer lekker gegeten.

Op vrijdag werd ik wakker en had ik echt zin om naar huis te gaan. Voor mij zou deze dag niet snel genoeg kunnen gaan. Mijn laatste volle dag in Bali zou ik gaan invullen met… relaxen :)
Maar ook beginnen met mijn koffer in te pakken met wat ik allemaal niet meer nodig heb deze laatste anderhalve dag.
Ik was van plan mijn koffer deze keer anders in te pakken. Normaal rolde in al mijn kleding op maar ik wilde nu proberen het gewoon plat neer te leggen en dus ook niet te vouwen alleen de mouwen, omdat het anders niet zou gaan passen. Dit werkte wel goed en zo kon ik ook een betere verdeling maken tussen de schone en vuile was, want ik heb de afgelopen dagen niks meer gewassen.

Bijna alle souvenirs heb ik in mijn handbagage koffer gedaan om zo ruimte te besparen in het grote koffer en handbagage wegen ze volgens mij toch niet, dus is het niet erg als deze zwaarder is, het enige nadeel is als ik het koffer in het vak boven de stoel moet doen, maar dan zou ik ook nog om hulp kunnen vragen als dat niet zou lukken.

Een heel random iets dat mij hier is opgevallen is dat er geen duinen zijn hier. Het is gewoon plat. Maar nu ik er weer over nadenk er waren geloof ik ook geen duinen in Spanje bij het strand of Frankrijk, vraag me af hoe dat zit. Oké ik heb het even opgezocht als je het ook wilt weten hier is de link: https://willemwever.kro-ncrv.nl/vraag_antwoord/de-aarde/waarom-heeft-niet-ieder-land-aan-zee-duinen

Ik heb ook geld gepind om het hotel mee te betalen en wat een pak was dat zeg, 3.762.000 RP. en dat waren dan 37 briefjes van 100.000 en dan nog de rest natuurlijk.

Ik dacht dat ik om 18.30 zou vliegen, maar dat is niet zo. Ik vlieg om 15.40. En dat vind ik helemaal niet erg hoor. Ik heb nu echt zin om naar huis te gaan en ik vertrek vanaf het hotel om 12 uur en dan moet ik ook ongeveer de kamer verlaten dus dan hoef ik niet nog hier rond te wandelen in de warmte.

Maar omdat ik dus eerder zou vertrekken moest ik nog mijn geld opmaken, ik had nog rond de 500.000 en nog wat. Dus ik ben maar wat kleine dingen gaan kopen, niks groots natuurlijk, want dat zou niet in mijn koffer passen. En ik ben gaan eten, bij dezelfde plek als waar ik de eerste keer was hier. Ook nog besloten om een ijs te kopen, vond ik heel erg natuurlijk om zo mijn geld te spenderen. Ik wilde nog even naar het strand gaan, zonsondergang was al geweest maar de lucht was heel mooi rood gekleurd dus nog wat mooie foto’s kunnen maken.
Ook nog even naar de winkel geweest om wat zakdoekjes te halen en wat snacks voor zaterdag middag, omdat ik zou vertrekken rond lunchtijd en ik pas weer wat wil eten in het vliegtuig, geld besparen. Maar toen had ik nog steeds iets rond de 130.000, nou daar wist ik nog wel wat op, een cocktail, yellow bird heette die wat ik had gepakt, maar ik weet eigenlijk niet meer wat erin zat, maar het was lekker en daar draait het om. Toen had ik nog 20.000 over, nou dit wilde ik dan wel overhouden dit is rond de €1,70 dus dat maakt niet zoveel uit. En misschien kom ik nog wel wat goedkoops tegen op het vliegveld.

Op zaterdag werd ik wakker om 6.30 uur erg vroeg, maar ik ben ’s nachts niet wakker geworden dus dat scheelde weer. Ik ben me gaan douchen en daarna nog even naar het strand gegaan om dag te zeggen. Toen ik terug was bij het hotel ben ik naar het ontbijt gegaan en ik had de laatste keer rijst als ontbijt.
Terug op de kamer wordt het naar gewoon wachten tot 12 uur en alles opladen wat ik van elektronica ga gebruiken in het vliegtuig en op het vliegveld. Mijn blog online zetten natuurlijk en dat was het.

Begin komende week zal mijn blog online komen met de vliegreis.
Bedankt voor het lezen en tot over een paar dagen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Joyce

Ik ben Joyce en ik ga hier vertellen over mijn reis en vrijwilligerswerk in Azië. De reden voor een blog is om de mensen thuis op de hoogte te houden en hun mee te nemen in mijn reis, maar ook zodat ik dit zelf kan terug lezen als ik terug ben het allemaal opnieuw beleven.

Actief sinds 26 Jan. 2017
Verslag gelezen: 191
Totaal aantal bezoekers 11182

Voorgaande reizen:

18 Februari 2017 - 09 Juli 2017

My Asian Adventure - Thaipali

Landen bezocht: