Tweede week: de kindjes
Door: Joyce van Hattem
Blijf op de hoogte en volg Joyce
05 Maart 2017 | Thailand, Chiang Mai
Op zaterdag ben ik wat rond gaan lopen in Chiang Mai en heb ook heel wat tempels bezocht. Het maakt niet uit welke straat je inloopt het is bijna gegarandeerd dat je een tempel tegenkomt. Vaak liggen ze ook tegenover elkaar in de straat. Ik heb ongeveer 11,51 km gelopen op zaterdag!
Deze week kwam er een nieuwe vrijwilliger, Yva, ook uit Nederland en zelfs uit Limburg! Helaas spreek ik geen dialect. Ik heb haar leren kennen op the sunday market waar ze al met Marouscha was. Nou dit is echt de grootste markt die ik tot nu toe heb gezien. Er is zoveel te zien en ook zoveel leuke dingen die je het liefst allemaal wilt kopen, maar helaas geen plek voor hebt in je koffer. Hier heb ik ook de eerste keer mango sticky rice gegeten. Het was heel lekker en het was me ook echt aangeraden door Naomi om het eens te proberen. Op zondag heb ik nog meer gelopen, ongeveer 13,34 km!
De tweede week in het weeshuis begon en gelukkig wisten we nu beter wat we konden doen. Tijdens de dag heb ik Yva ook de gang van zaken uitgelegd, omdat het haar eerste keer was. Ik denk dat dat wel fijner is, als er al een vrijwilliger is als je als nieuwe vrijwilliger aankomt zodat hij/zij je een beetje kan uitleggen wat de bedoeling is.
Ik denk dat ik toch een beetje een favoriet kindje heb, hij is vier maanden oud en hij heet Aniyou (zo spreek je het tenminste uit, ik weet niet hoe je het in het Thais schrijft en dan kan toch niemand dat lezen). Hij is graag in beweging wat dus betekent dat ik ook veel in beweging ben, want als ik te lang blijf stil staan of zitten begint hij een beetje te huilen en dan weet ik dat het weer tijd is om verder te lopen. In tegenstelling tot Aniyou, die altijd in beweging wil zijn, maakt het Wan Mai helemaal niks uit. Het maakt haar niet uit als je zit, staat of loopt. Ze vindt het allemaal prima. Ze heeft als bijnaam, Chubby, omdat ze zo chubby is wat haar ontzettend schattig maakt.
Dan heb je de baby van Yva (haar favoriet) Enya, een jongetje die graag springt. Yva vindt hem een beetje op een monnik lijken en is ervan overtuigd dat hij later monnik zal worden. Hij is een klein lachebekje, vooral als hij de fles krijgt lacht hij altijd.
Een van de wat oudere baby's is Nam Ping, Nam Ping stopt alles in haar mond wat ze maar kan vinden, maar als je haar eten wilt geven wilt ze dit liever niet, maar als je aankomt met de fles is ze meteen stil en hoor je haar niet meer. Ze probeert ook altijd uit de kamer te ontsnappen als ze ziet dat het hek nog niet dicht is.
Dan komen we aan bij Pi Mai, zij is bijna 1 of is al 1 jaar, maar ze heeft de hele eerste week gewerkt met Naomi om te leren lopen en op de vrijdag is het haar gelukt en heeft ze haar eerste stapjes gezet. Naomi is in de tweede week bij een andere kamer gaan helpen en heeft gevraagd of ik met Pi Mai wil werken aan het lopen en ook de andere weken dat ik er ben. Want als ze kan lopen kan ze naar hetzelfde pleegezin als dat van haar oudere broer en zus.
Dit waren de kleintjes, nu op naar de peuters.
Dom is de oudste van de jonge kinderen en hij kan zo lief zijn voor anderen, maar ook ontzettend stout zijn. Hij geeft de andere speelgoed om het daarna weer af te pakken of hij slaat andere kinderen en pakt dan snel het speelgoed af. Ook doen zijn oren het niet zo goed als hij dit wilt.
De vrouwelijke versie van Dom is Yayah. Alleen dan nog een tikkeltje erger. Ze komt de baby's kusjes en knuffels geven, maar als een van de andere kinderen haar speelgoed pakt rent ze erachter aan en probeert ze te bijten of slaat ze een aantal keer. Ook pakt ze vaak speelgoed af van de anderen.
Een heel rustig meisje dat ook nog ziek was deze week is Nam Phon. Zij is heel rustig en pakt geloof ik ook niet echt wat af van de kinderen. Deze week was ze ziek en heeft veel binnen geslapen. Gelukkig ging het vrijdag weer beter, want ze speelde weer mee en kwam op schoot zitten.
Dan hebben we Kim (spreek je uit al Khiem). Hij is super onhandig en heeft ook altijd schaafwondjes op zijn knieën; hij valt over lucht en stoot zijn hoofd regelmatig. Hij is echt heel leuk en ik geloof dat hij nu in een pleeggezin zit. Ik hoop dat hij daar alle aandacht krijgt die hij zo graag wilt, want hij wilde altijd graag knuffelen met ons.
Van Ang weten we pas sinds deze week zijn naam, want als we dit aan hem vroegen zei hij alleen bah. Dus hier konden we niet zoveel mee. Hij is ook vrij rustig en huilt snel als iemand wat van hem afpakt. Je ziet dan echt zijn gezicht betrekken en dan zet hij zich op de grond. Maar soms doet hij het tegenover gestelde en rent achter dat kind aan om het speelgoed terug te pakken en te slaan.
En als laatste is er nog een jongetje, waar ik helaas de naam nog niet van weet. Hij is ook heel aardig en huilt ook wel snel. Hij komt graag om te spelen en om gekieteld te worden en rent dan snel weg.
Dus dit is even de kinderen waar ik mee werk in het kort. Zoals je hebt gelezen slaan de kinderen heel veel en pakken constant elkaars speelgoed af. Ik heb ook gemerkt dat ze ons ook vaker slaan en dan een knuffel komen geven. Dit is denk ik ook iets wat ze zien van de nannies. En een vorm van aandacht die ze krijgen, want er zijn soms maar 2 nannies bij al deze kinderen en moeten overal op letten en kunnen niet alle kinderen de aandacht geven die ze graag willen krijgen.
Deze week hadden we ook een verjaardagsfeestje. Aan het begin van de maand worden de verjaardagen gevierd van de kinderen die dan jarig zijn. Deze maand zijn dat er 4 en we zijn samen met Prachit de cadeautjes, kleding, gaan uitzoeken.
Deze zondag zijn Yva en Naomi vertrokken naar Combodja en Marouscha is naar Pai en als ze terugkomt verblijft ze in een ander hotel en heeft dan vakantie. Maar er komen wel 2 nieuwe vrijwilligers, 2 zusjes uit Duitsland (en mijn Duits is toch ook zo goed, ik hoop dat ze goed Engels kunnen). Maar ze blijven 1 week en dat betekent dat ik de laatste week de enige vrijwilliger ben, maar dat gaat allemaal goed komen.
Omdat dit al zo lang is schrijf ik een aparte blog over mijn ervaring met de olifanten die ik op zaterdag heb bezocht.
Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer.
PS. Ik lees alle reacties die gegeven worden op de blog, ik weet dat een aantal zich dat afvroegen. Dus bij deze, heel erg bedankt voor de reacties !!
Deze week kwam er een nieuwe vrijwilliger, Yva, ook uit Nederland en zelfs uit Limburg! Helaas spreek ik geen dialect. Ik heb haar leren kennen op the sunday market waar ze al met Marouscha was. Nou dit is echt de grootste markt die ik tot nu toe heb gezien. Er is zoveel te zien en ook zoveel leuke dingen die je het liefst allemaal wilt kopen, maar helaas geen plek voor hebt in je koffer. Hier heb ik ook de eerste keer mango sticky rice gegeten. Het was heel lekker en het was me ook echt aangeraden door Naomi om het eens te proberen. Op zondag heb ik nog meer gelopen, ongeveer 13,34 km!
De tweede week in het weeshuis begon en gelukkig wisten we nu beter wat we konden doen. Tijdens de dag heb ik Yva ook de gang van zaken uitgelegd, omdat het haar eerste keer was. Ik denk dat dat wel fijner is, als er al een vrijwilliger is als je als nieuwe vrijwilliger aankomt zodat hij/zij je een beetje kan uitleggen wat de bedoeling is.
Ik denk dat ik toch een beetje een favoriet kindje heb, hij is vier maanden oud en hij heet Aniyou (zo spreek je het tenminste uit, ik weet niet hoe je het in het Thais schrijft en dan kan toch niemand dat lezen). Hij is graag in beweging wat dus betekent dat ik ook veel in beweging ben, want als ik te lang blijf stil staan of zitten begint hij een beetje te huilen en dan weet ik dat het weer tijd is om verder te lopen. In tegenstelling tot Aniyou, die altijd in beweging wil zijn, maakt het Wan Mai helemaal niks uit. Het maakt haar niet uit als je zit, staat of loopt. Ze vindt het allemaal prima. Ze heeft als bijnaam, Chubby, omdat ze zo chubby is wat haar ontzettend schattig maakt.
Dan heb je de baby van Yva (haar favoriet) Enya, een jongetje die graag springt. Yva vindt hem een beetje op een monnik lijken en is ervan overtuigd dat hij later monnik zal worden. Hij is een klein lachebekje, vooral als hij de fles krijgt lacht hij altijd.
Een van de wat oudere baby's is Nam Ping, Nam Ping stopt alles in haar mond wat ze maar kan vinden, maar als je haar eten wilt geven wilt ze dit liever niet, maar als je aankomt met de fles is ze meteen stil en hoor je haar niet meer. Ze probeert ook altijd uit de kamer te ontsnappen als ze ziet dat het hek nog niet dicht is.
Dan komen we aan bij Pi Mai, zij is bijna 1 of is al 1 jaar, maar ze heeft de hele eerste week gewerkt met Naomi om te leren lopen en op de vrijdag is het haar gelukt en heeft ze haar eerste stapjes gezet. Naomi is in de tweede week bij een andere kamer gaan helpen en heeft gevraagd of ik met Pi Mai wil werken aan het lopen en ook de andere weken dat ik er ben. Want als ze kan lopen kan ze naar hetzelfde pleegezin als dat van haar oudere broer en zus.
Dit waren de kleintjes, nu op naar de peuters.
Dom is de oudste van de jonge kinderen en hij kan zo lief zijn voor anderen, maar ook ontzettend stout zijn. Hij geeft de andere speelgoed om het daarna weer af te pakken of hij slaat andere kinderen en pakt dan snel het speelgoed af. Ook doen zijn oren het niet zo goed als hij dit wilt.
De vrouwelijke versie van Dom is Yayah. Alleen dan nog een tikkeltje erger. Ze komt de baby's kusjes en knuffels geven, maar als een van de andere kinderen haar speelgoed pakt rent ze erachter aan en probeert ze te bijten of slaat ze een aantal keer. Ook pakt ze vaak speelgoed af van de anderen.
Een heel rustig meisje dat ook nog ziek was deze week is Nam Phon. Zij is heel rustig en pakt geloof ik ook niet echt wat af van de kinderen. Deze week was ze ziek en heeft veel binnen geslapen. Gelukkig ging het vrijdag weer beter, want ze speelde weer mee en kwam op schoot zitten.
Dan hebben we Kim (spreek je uit al Khiem). Hij is super onhandig en heeft ook altijd schaafwondjes op zijn knieën; hij valt over lucht en stoot zijn hoofd regelmatig. Hij is echt heel leuk en ik geloof dat hij nu in een pleeggezin zit. Ik hoop dat hij daar alle aandacht krijgt die hij zo graag wilt, want hij wilde altijd graag knuffelen met ons.
Van Ang weten we pas sinds deze week zijn naam, want als we dit aan hem vroegen zei hij alleen bah. Dus hier konden we niet zoveel mee. Hij is ook vrij rustig en huilt snel als iemand wat van hem afpakt. Je ziet dan echt zijn gezicht betrekken en dan zet hij zich op de grond. Maar soms doet hij het tegenover gestelde en rent achter dat kind aan om het speelgoed terug te pakken en te slaan.
En als laatste is er nog een jongetje, waar ik helaas de naam nog niet van weet. Hij is ook heel aardig en huilt ook wel snel. Hij komt graag om te spelen en om gekieteld te worden en rent dan snel weg.
Dus dit is even de kinderen waar ik mee werk in het kort. Zoals je hebt gelezen slaan de kinderen heel veel en pakken constant elkaars speelgoed af. Ik heb ook gemerkt dat ze ons ook vaker slaan en dan een knuffel komen geven. Dit is denk ik ook iets wat ze zien van de nannies. En een vorm van aandacht die ze krijgen, want er zijn soms maar 2 nannies bij al deze kinderen en moeten overal op letten en kunnen niet alle kinderen de aandacht geven die ze graag willen krijgen.
Deze week hadden we ook een verjaardagsfeestje. Aan het begin van de maand worden de verjaardagen gevierd van de kinderen die dan jarig zijn. Deze maand zijn dat er 4 en we zijn samen met Prachit de cadeautjes, kleding, gaan uitzoeken.
Deze zondag zijn Yva en Naomi vertrokken naar Combodja en Marouscha is naar Pai en als ze terugkomt verblijft ze in een ander hotel en heeft dan vakantie. Maar er komen wel 2 nieuwe vrijwilligers, 2 zusjes uit Duitsland (en mijn Duits is toch ook zo goed, ik hoop dat ze goed Engels kunnen). Maar ze blijven 1 week en dat betekent dat ik de laatste week de enige vrijwilliger ben, maar dat gaat allemaal goed komen.
Omdat dit al zo lang is schrijf ik een aparte blog over mijn ervaring met de olifanten die ik op zaterdag heb bezocht.
Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer.
PS. Ik lees alle reacties die gegeven worden op de blog, ik weet dat een aantal zich dat afvroegen. Dus bij deze, heel erg bedankt voor de reacties !!
-
05 Maart 2017 - 07:38
Anita HAnssen:
Super dat je het zoo naar je zin hebt daar ben ik erg blij voor je en ik heb al de teeede x jouw blog gelezen ja echt leuk ga hier vooral verder mee dat doet een mens gied groetjes en een dikke knuffel en tot de volgende ronda xxx -
05 Maart 2017 - 10:00
Jos:
hoi Lieverd,
geweldig om te lezen hoe je al die kids uit elkaar haalt na een relatief korte tijd.
mooie foto van jou op facebook. Geniet maar ervan:)
Sarang Hae -
05 Maart 2017 - 11:27
Anja Penners:
Hoi meisje,
Het is heel fijn om te lezen dat het je zo goed bevalt, maar niet overmoedig worden door zo veel te lopen, let wel goed op jezelf.
Geniet ervan, groetjes en een hele dikke knuffel.
Liefs Anja -
05 Maart 2017 - 13:17
Martha De Buf:
Weer een mooi verslag,wat ik zo lees ben je al helemaal ingewerkt.nog heel veel plezier en blijf gezond meid.groetjes martha. -
05 Maart 2017 - 19:10
Marjo:
Hoi lieve Joyce
Het was weer geweldig om je blog te lezen. Ik merk aan je schrijven dat je er erg van geniet allemaal en van al je ervaringen. Heerlijk dat je zo positief bent. Veel plezier daar.
Groetjes Marjo -
05 Maart 2017 - 20:17
Mama:
hoi Kind
ik ben heel blij dat het je zo goed bevalt bij de kleine smurfjes en vooral bij je lieveling Aniyou, die ook al je stem herkend als je komt en daarop reageert
we zien ons bijna dagelijks op Viber maar het is ook weer leuk om dit te lezen
nog veel plezier met de boefjes en denk ook goed aan jezelf
groetjes Mama -
07 Maart 2017 - 22:47
Anita:
Hee hallo Joyce,
geweldig weer je verslag. Zo fijn dat het goed gaat. Je bent wel op je plek daar he! Blijf genieten van elke dag. Dit vergeet je nooit meer. En, zoals je mutti ook al zei, zorg ook goed voor jezelf. Neem op tijd je rust!
Tot de volgende keer lieverd
♡♡
Liefs,
Anita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
