Week 11: Eerste week in Bali - Reisverslag uit Denpasar, Indonesië van Joyce Hattem - WaarBenJij.nu Week 11: Eerste week in Bali - Reisverslag uit Denpasar, Indonesië van Joyce Hattem - WaarBenJij.nu

Week 11: Eerste week in Bali

Door: Joyce van Hattem

Blijf op de hoogte en volg Joyce

06 Mei 2017 | Indonesië, Denpasar

Ik had lekker kunnen uitslapen op maandag. Heerlijk, al best een tijd geleden al. Jos en ik hebben ons klaargemaakt en zijn naar het ontbijt gegaan. Hier was een vrouw die het ontbijt klaarmaakte. Ik had scrambled egg en toast, een kopje thee, een glas sinaasappelsap en nog wat fruit. Het was een lekker ontbijt.

Terug op de kamer had ik opgezocht hoe ver het was naar het strand en dat zou 55 minuten zijn te voet. Helaas was het schijnbaar een oudere kaart op Google maps en moesten we weer een stuk terug lopen, maar uiteindelijk hebben we het gevonden.

En wat was het mooi! Zo een mooi water en hoge golven, het was geweldig. We zijn toen langs het water gaan lopen en uiteindelijk bij een strandtent gaan zitten. Hier beide wat eten en drinkdrinken besteld.
Na een tijd gezeten te hebben zijn we weer terug gegaan, maar dan met een taxi. Helaas had de taxichauffeur schijnbaar niet goed verstaan waar we heen moesten en bracht ons naar de verkeerde plek. Hij wilde toch nog het volle bedrag hebben, maar daar ging ik niet mee akkoord en uiteindelijk een lagere prijs betaald, maar toen moesten we met een andere taxi terug naar het hotel.

Terug in het hotel naar het zwembad gegaan om even af te koelen. 's Avonds zijn we ergens gaan eten en daarna heb ik nog met mijn moeder gebeld. Toen ontdekte ik een raar nat plekje op mijn hoofd net boven mijn linkeroor.

Op dinsdag was dit rare plekje er nog en besloot ik om ermee naar de dokter te gaan om er zeker van te zijn dat het niks ergs was. Dus na het ontbijt naar de dokter gegaan en het blijkt een milde tropische infectie te zijn. Ik heb zalf mee gekregen en ik moest nog een milde alcohol halen bij een drogist.

Nadat ik van de dokter terug kwam ben ik naar een ander hotel gegaan. Ik ga hier verder niet in detail treden, maar Jos en ik hebben vorige week woensdag onze relatie verbroken en ik wilde niet in dezelfde kamer blijven.

Ik kon pas om 14.00 uur inchecken en heb tot die tijd rondgelopen. Wat mij heel erg opviel is hoe erg de mensen je hier aanspreken om hun winkel binnen te komen of voor een taxi. Ze zeggen ook de hele tijd “Darling, darling”, ik denk niet dat ik veel ga rondlopen zonder muziek, want ik irriteer mij er mateloos door. Ik heb me ook een paar nieuwe kledingstukken gekocht, want ik had maar twee korte broeken en niks zonder mouwen. Dus ik heb een jurkje, een playsuit (dat is een geheel maar dan met korte broek), een korte broek en een shirt zonder mouwen. Ik kan helaas niet te veel kopen, want mijn koffer is al behoorlijk vol.

In de kamer kwam heb ik mijn wondje verzorgd en ik ben naar het strand geweest. Ik heb verder niet veel gedaan die dag, want ik was erg moe en voelde me niet zo goed.

Woensdag weer uitgeslapen tot 8.00 uur! Wow ik word nog lui hier. Ik ben naar het ontbijt gegaan en daarna weer naar het strand. Toen ik terug kwam even gelegen, want ik was opeens weer heel erg moe en voelde me nog niet zo goed. Ik had zelfs geen honger! Nou en als dat niks te zeggen heeft in mijn geval. Toch ben ik voor lunch gegaan en had lekker veel groenten en saté saus en een overheerlijke shake met banaan, sinaasappel en vanille ijs, heerlijk!

Weer terug op de kamer ben ik mijn haar gaan uitspoelen rond de infectie, ik weet klinkt heel vies allemaal. Het was fijn om het weer redelijk schoon te hebben en het zou dan ook makkelijker zijn met verzorgen, omdat de haren rond die plek dan niet zouden plakken. Het gaat ook heel goed met de infectie, de zalf doet goed z’n werk.

In de avond geen zijn om naar buiten te gaan voor avondeten en dus op mijn kamer gebleven tot dat ik rond 20.00 uur toch wel wat honger kreeg en toen ben ik naar de winkel gegaan om wat te kopen.
Mijn avondeten bestond uit een flesje sinaasappelsap, een snickers, een noodle soepje en een broodje met banaan en chocolade erin. Waarom veel geld uitgeven aan een drie gangen diner als je het zelf kunt kopen. In de winkel hadden ze ook broodjes met hagelslag, die ga ik de volgende keer kopen, want ik mis hagelslag, onder andere…

Ik ben op tijd naar bed gegaan en gehoopt me zo weer beter te slapen.

En het is alweer donderdag! Wat gaat de tijd weer snel. Ik voelde me wat beter, maar toch nog even rustig aan doen tot ik me echt weer goed voel.
Na het lekkere ontbijt weer naar het strand gegaan en daar nog even gezeten en genieten van het strand en de rust.

Eenmaal terug op de kamer ben ik eens even gaan kijken wat ik allemaal wil gaan doen en hoeveel het ongeveer zou gaan kosten met de taxi en eventuele entreeprijzen.

Mijn middageten was een pannenkoek met ijs, jammie! En daarna ben ik aan het zwembad gaan liggen. De warmte viel wel mee ik lag onder een parasol en er was ook wat wind, dus goed uit te houden. Ik wil wel graag bruin zijn maar ga absoluut niet in de volle zon liggen hier, ook al heb ik mij ingesmeerd met zonnebrandcrème. De gevolgen ervan zijn het mij niet waard, dan maar langzaam bruin worden, niet dat dat echt een optie is hier, als ik zie hoeveel kleur mijn benen al hebben van alleen rondlopen in een korte broek zonder zonnebrandcrème voor een paar dagen, dus geen haast hier. Ik ben er tenslotte ook niet om alleen maar bruin te worden.

Ik ben gaan plannen wanneer ik wat zou willen gaan doen en wat er bij elkaar in de buurt ligt zodat ik dat in een weg kan bezoeken.
Ik had de planning zo gemaakt dat ik op vrijdag nog een dagje rust had en dan tussen de dagen dat ik wat doe ook, alleen als ik naar Ubud ga is dat twee volle dagen. Aan het begin van deze week wilde ik echt graag een surf les doen, maar ik heb er nog eens over nagedacht en dat gaat me niet lukken. Je moet jezelf zo snel opdrukken en gaan staan, ik heb ten eerste de kracht niet om dat de doen en ik moet eerst weten of alles op de plaats zit voordat ik kan gaan staan en dan ook nog het peddelen, dat zou echt te zwaar zijn. Dus om mijzelf die vermoeidheid en eventuele blessures te besparen ga ik het maar niet doen en kijk alleen naar de anderen.

Mijn avondeten was wat gezonder dan mijn lunch. Ik had Gado-Gado, dat zijn gestoomde groenten met pindasaus en kroepoek en bij dit restaurant zaten er ook pinda’s door het eten heen, het was weer jammie.

Vrijdag weer een nieuwe dag. Ben wat langer in bed blijven liggen voordat ik mij ging klaar maken voor het ontbijt. Tijdens het ontbijt had ik schijnbaar iets gepakt dat heel pittig was en normaal wil ik geen eten onnodig weg gooien, maar dit zou ik nooit op kunnen eten. Ik heb het weg gezet en ben maar voor een omelet gegaan, veel veiliger.


Vandaag wilde ik naar het strand dus toen ik weer op de kamer was mij omgekleed en ingesmeerd en op naar het strand. Het liefst wilde ik een plaatsje in de schaduw maar er waren niet veel en die wat er waren al bezet. Ik ging in de buurt van een meisje liggen die geloof ik ook alleen was. Ze vroeg me of ik op haar spullen kon letten als zij het water in ging.

Ze komt oorspronkelijk uit Letland, maar woont in Londen, Engeland. Ze blijft ook twee weken in Bali en maar vier dagen hier voordat ze weer verder gaat naar een andere plek.

Ik ben ook nog een paar keer het water in geweest, het was heerlijk. En ik had gedacht dat het dieper zou zijn daar waar de golven zijn, maar je kunt er makkelijk staan, het water kwam nog niet tot mijn buik dus het is helemaal niet diep.
Het was best zwaar om terug te lopen. De stromingen zijn erg sterk onder water.

Ik had geen zin meer in het plakkerige zand en ben terug naar het hotel gegaan en ben meteen de douche in gegaan om van het zand af te komen en even af te koelen.

Na nog even gerust te hebben ben ik op zoek gegaan naar mijn lunch van de dag.

Ook weer deze avond lekker niks gedaan en ik had ook nog last van een spier in mijn knieholte, ik hoopte dat het snel over zou gaan, heel irritant gevoel.

Op zaterdag werd ik wakker en toen ik opstond was de pijn in mijn knieholte er nog en nog wat extra, mijn andere knie deed ook nog pijn, de dag begon goed. Rustig aan klaar gemaakt om naar het ontbijt te gaan en dit keer was er niks scherps om te kiezen.
Weer naar de kamer en niks gedaan in de hoop dat mijn knieën misschien mee wilde werken, want ik wilde voor het eerst wat gaan bezoeken vandaag. Daarom ben ik zelfs niet naar het strand geweest. Ik ben alleen nog gaan eten, geld pinnen en een fles water gekocht.

Tijdens het lopen voelde ik dat het wat beter ging dus de rest van de dag zag er beter uit.
Terug op de kamer, omgekleed en benodigde spullen gepakt. Met een app had ik een chauffeur geregeld en op naar Garuda Winsu Ke Cultural park.

Het park was mooi om te zien met de enorme standbeelden en ik heb een Balinese dans gezien. Heel mooi om mee te maken. De eerste dans dat ik erbij zat wilde de danser die helemaal verkleed was dat ik het podium op kwam, maar ook al ben ik in een ander land, dat gaat niet gebeuren. Een paar andere vrouwen zeiden ook nee en toen was er een vrouw die zich aanbood als vrijwilligster. Samen dansten ze even en toen was het voorbij.

De tweede dans was met vrouwen en heel apart. Het ging zich echt om de kleine details zoals vingers en ogen. De laatste dans was weer heel anders. Er kwamen twee mannen op samen in een groot kostuum. Toen kwam er nog een man verkleed als een aap en die ging op de trap naast mij zitten. Gelukkig werd ik niet nog eens het podium op gevraagd.

Na het park gezien te hebben weer een chauffeur geregeld om naar Uluwatu tempel te gaan en daar de zonsondergang te zien. Het is een tempel op de rand van een klif en prachtig uitzicht op de zonsondergang.

Ik heb heel veel foto’s gemaakt en ook van apen die er waren, maar toch zag het er zoveel mooier uit in het echt. Zeker de laatste paar minuten waren moeilijk om echt goed vast te leggen op foto.
Toen kwam er nog een aap en pakte de bril af van iemand die hem op zijn hoofd had staan. Hij begon te knagen en al snel viel er een glas uit, brak een van de poten af en had het andere glas vast. En toen kwam het, de aap hield het glas voor zijn oog en greep naar niks, dit herhaalde hij een paar keer, het was een slimme aap. Toen was hij er klaar mee en ging verder, maar niet veel verder want toen had hij een waterfles te pakken. Ja, ze waarschuwen niet voor niks.

Ik ben naar de uitgang gegaan en toen kwam het moeilijke gedeelte, terug naar het hotel. De laatste chauffeur had gevraagd of hij moest wachten, maar ik dacht dat dat best veel zou gaan kosten als ik wilde blijven om zonsondergang te zien. En na heel veel mensen gevraagd te hebben waar ik een taxi kon krijgen, eindelijk een gevonden en hij wilde 500.000 RP. Dat wilde ik absoluut niet geven, ik wilde wel tot 200.000 RP. Gaan maar niet meer. Dus ben ik verder gaan zoeken en vond ik nog iemand anders en die wilde 400.000 RP. en hij ging niet lager, ik wilde dat bedrag echt niet betalen, maar ik moest toch ook terug naar het hotel. Ik kon mijn internet niet gebruiken, want er was geen bereik, want dan had ik de app weer kunnen gebruiken en zou het misschien 80.000 RP. kosten en dat was wel een verschik en ook iets waar ik van uitgegaan ben.

Natuurlijk kunnen van die idioot hoge prijzen vragen, ze weten ook wel dat je toch terug moet en dat er niks anders in de buurt is, kunnen ze weer lekker profiteren van de toeristen zonder scooter. Iets wat ik zeker anders zou doen als ik weer eens naar Bali zou komen, een scooter huren.

Omdat het al vrij laat was toen ik terug kwam ben ik maar gewoon even naar de winkel gegaan en heb een noodle soepje gekocht, strawberry oreo’s, een flesje drinken en… een broodje met hagelslag!! Ik wist niet wat ik moest verwachten toen ik het kocht, maar toen ik het openmaakte zag ik echte hagelslag!

De rest van de avond word weer lekker niks gedaan.

Bedankt voor het lezen en tot volgende week, de laatste dan uitgezonderd de blog over de reis naar huis.

  • 06 Mei 2017 - 16:44

    Anita Hanssen:

    Spannend op naar de laatste week zal me laten verrassen een hele goed thuiskomst en de groetjes aan je ma ooooo wat zou ze blij zijn om jouw weer in je armen te sluiten goede vlucht in ieder geval. Ik heb van je verhalen genoten kusjes doei xxx

  • 06 Mei 2017 - 17:58

    Anita:

    Nog één week lekker genieten! Haal er maar uit wat je eruit kunt halen

  • 06 Mei 2017 - 19:02

    Mama:

    tjonge je moet schrijfster worden hahahahah
    ben blij dat je van het plekje op je hoofd af bent ,maakte me toch wel zorgen.
    zo met de laatste week in het vooruitzicht dat je weg bent kan het echte aftellen voor mij nu beginnen tot ik je volgende week zondag weer in levende lijve aan zie komen lopen op Schiphol, zal me zeker niet verslapen om om half 9 op Schiphol te zijn (denk wel wat vroeger nog)

    tot volgende week xxxxx groetjes Mama

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Joyce

Ik ben Joyce en ik ga hier vertellen over mijn reis en vrijwilligerswerk in Azië. De reden voor een blog is om de mensen thuis op de hoogte te houden en hun mee te nemen in mijn reis, maar ook zodat ik dit zelf kan terug lezen als ik terug ben het allemaal opnieuw beleven.

Actief sinds 26 Jan. 2017
Verslag gelezen: 271
Totaal aantal bezoekers 11179

Voorgaande reizen:

18 Februari 2017 - 09 Juli 2017

My Asian Adventure - Thaipali

Landen bezocht: